با لباس گلدار
موهای رها
قدم که میزنی،
مرگ همه جا پخش می شود
تو بطور خارق العاده ای آدم می کشی
بی آنکه پای تفنگی در میان باشد!
داریوش سهرابی
زندگی اینجا
شبیه افتادن است
از آخرین طبقه ی یک آسمان خراش
زندگی اینجا
جامه ی سیاهی ست
بنام درد
و آرزوی نبودن
شبیه تارهای عنکبوت پیری
در ما تنیده است
اینجا که زندگی
مرور مرگ های تدریجی ست!
داریوش سهرابی